Bijna op vakantie!

Hallo iedereen in Nederland (en België) !!

Vorige week vrijdag tot en met maandag (16-19 mrt) zijn het ICT-team en energieteam een lang weekend naar het Lake van Malawi geweest. Wij bleven daardoor samen met het bouwteam op Likuni Parish. We hebben toen een heel gezellig weekend gehad met zijn zessen. We zaten afgelopen zaterdag al om 9 uur in de kerk, dat is de kerk waar wij naast verblijven. Er werden 31 stelletjes getrouwd en ook dit is heel anders dan in Nederland. Er waren twee bruidjes die een witte jurk droegen, verder dragen ze hier gewoon hun netste kleding of lenen ze dit van iemand, er was zelfs een jongen die in zijn trainingspak trouwde en één met sportschoenen aan! Grappig om mee te maken, tijdens de dienst kun je in en uit de kerk lopen en de baby’s kruipen hier gewoon over de vloer. Toen wij binnen kwamen zaten er heel veel kinderen achter in de kerk en tegen het einde van de dienst waren ze allemaal naar voren gekropen en zaten voor onze neus (dus niet op het trouwen te letten, maar op ons!). Dat vonden wij niet erg, de dienst was in het Chichewa, dus we konden er toch niet veel van verstaan 

Zaterdagmiddag (17 mrt) zijn we naar een theatervoorstelling geweest. Deze zou om 13.30 uur beginnen maar uiteindelijk begon het pas om 15.00 uur. Die voorstelling ging ruim 2,5 uur aan één stuk door. Toen het afgelopen was, waren we dan ook erg blij. Het was verder wel een leuke theatervoorstelling, maar het was erg warm en je wordt dan zo lui, zeker als je eerst al zo lang moet wachten! De voorstelling wordt eigenlijk alleen door kinderen opgevoerd en nergens is een ouder te bekennen, echt heel knap gedaan allemaal. ‘s Avonds zijn we met het bouwteam uit eten geweest in een restaurant en hebben we heerlijk gegeten en daarna zijn we weer uitgeweest. Zondags hebben we niet zoveel gedaan, wel nog bij een man die de jongens van het bouwteam kenden wat wezen kletsen en eten en s avonds hebben we film gekeken. (Handig als er ook ICT-ers mee zijn, die een goede laptop bij zich hebben!)

Maandag (19 mrt) zijn we aan onze enquete begonnen voor het onderzoek, deze hebben we smiddags op het NRC besproken en hier moest nog t een en ander aan aangepast worden. We zijn met zijn drieen toen op de fiets naar het NRC gegaan en Lotte haar fietsketting lag er zo’n vijf keer af en Veerle heeft ook een lekke band gehad. Woensdags hadden we weer een afspraak met het NRC, maar deze is niet doorgegaan omdat Lotte zich niet zo lekker voelde en we per fiets moesten… ‘s Avonds is Lotte ook nog door haar enkel gegaan, dus een beetje een pechdag voor haar. De volgende morgen werd ik wakker en zag Lotte op een krukje zitten en zag dat ze daar bijna gelijk weer van af viel. Ze had deze nacht maar een half uurtje geslapen, omdat ze zoveel pijn aan haar enkel had. Via ACEM hebben we een auto kunnen regelen om met haar naar het ziekenhuis te gaan, ze hebben een rontgenfoto gemaakt (gelukkig nix gebroken!) en pijnstillers meegegeven en een uur later waren we alweer thuis. Wel handig dat je als blanke als eerste wordt geholpen, maar echt eerlijk is het niet… Gelukkig ‘huppelt’ ze nu weer vrolijk rond :-)

Afgelopen vrijdag zijn we weer naar het NRC geweest, de enquete is zo goed als goedgekeurd en we hebben ook kennisgemaakt met 3 meiden waarmee we de enquetes bij de boeren gaan afnemen. Zij vertalen voor ons de enquete in het Chichewa en we kunnen dan in tweetallen per fiets naar de communities toe om aan de slag te gaan! En vrijdagmiddag hebben Veerle en ik het bouwteam geholpen bij de primary school waar zij aan het werk zijn. Na het werk zijn we weer wat wezen drinken in het dorp (dat doen we bijna iedere middag = bijna vaste prik). Vrijdagavond wilden we uitgaan, maar de taxi’s lieten te lang op zich wachten, dus hebben we het maar naar zaterdag opgeschoven.

Zaterdag zijn we weer naar Lilongwe geweest en hebben we weer veel mensen ontmoet, Veerle en ik kunnen intussen Bao spelen (bekend Afrikaans spel) en is echt een heel leuk spel, ik neem er zeker één mee naar huis! Zaterdagavond zijn we met zijn 8-en uit eten geweest en vervolgens weer uitgeweest. Lotte was zondags naar de kerk en Veerle en ik zijn een wandeling gaan maken om vervolgens ergens wat te drinken en we Bao gespeeld hebben in een café. Ik verbaas me er nog steeds over hoe aardig de mensen hier zijn. Echt iedereen zegt gedag of roept je wat na of zwaait! Ze zijn heel belangstellend en echt iedereen wil vriendjes met je zijn. Maar dat kan soms ook wel lastig zijn hoor! :-)

Dinsdag zijn we weer op de fiets naar het NRC geweest. Dat is ongeveer 45 minuten fietsen, maar met een graadje of 30 in de hete zon, heuvel op en af, nou ik kan je vertellen dat is best zwaar! Bij het NRC hebben onze opdracht nog eens goed doorgenomen met de drie meisjes en afgesproken wanneer we precies bij de boeren langs gaan, het is de bedoeling dat we er ruim 100 gaan bezoeken. Ik mag samen met Mary op pad, ben benieuwd hoe dat zal zijn straks om als blanke student tussen de Afrikaanse boeren te zitten! Naast het bezoeken van de boeren zijn we woensdagochtend naar het hoofdgebouw van het ministery of Agriculture in Lilongwe (afdeling crops)geweest. Wij hebben veel informatie gekregen van de directeur en we gaan ook nog een keer naar de afdeling livestock, maar dat is op een andere vestiging. Zij hebben waarschijnlijk ook extra informatie voor ons en we mogen ook nog een aantal grote (melk)veebedrijven bezoeken. Erg leuk allemaal, ben benieuwd hoe dat er aan toe gaat hier!

Samen met de jongens van het bouwteam (Daan, Maarten en Hans) en één van het energieteam (Paul) gaan Veerle en ik a.s. vrijdag ongeveer 12 dagen op vakantie naar de Likomo Islands (in het Lake Malawi) en daarna naar het zuiden van Malawi, naar de steden Zomba en Blantyre. Lotte hoeft niet persé mee, heeft even wat weinig geld en gaat in die tijd nog met een vriend een paar dagen naar het zuiden toe. We dachten eerst dat het helemaal niet mogelijk was om tussen ons project door vakantie te vieren, maar onderling schijnt dit dus wel te mogen. Als we onze opdracht maar met succes afronden! Dus ja, wie zijn wij omdat aan onze neus voorbij te laten gaan…
Dus ik hoop jullie volgende keer weer veel mooie foto’s en verhalen te kunnen laten zien!! En dan zullen we ook hard aan de slag gaan met het vervolg van onze opdracht!

Heel veel liefs en groetjes vanuit Malawi!! Tot de volgende keer!