Vakantieavonturen!

Moni iedereen!

Weer een nieuw bericht van mij en intussen heb ik een heleboel nieuwe avonturen beleefd! Onze plannen zijn intussen behoorlijk gewijzigd. Vrijdag, 30 maart, zijn wij met zijn drieën en Maarten, Hans, Paul, Daan richting het Lake van Malawi vertrokken. De jongens van het bouwteam hebben deze week niet het dak op het schoolgebouw waar zij aan werken afgekregen, dus zij gaan maandag alweer terug naar Likuni om aan het werk te gaan. Wij hebben met het NRC nu al diverse afspraken staan en kunnen pas 17 april weer aan het werk, dus hebben nu genoeg tijd om wat van Malawi te gaan zien!

WEEK 1
We zijn op vrijdag de 30e vertrokken met een grote bus (wel krap gezeten) naar Salima. Hier aangekomen zijn we met zijn allen achter op een pick-up truck geklommen en verder gereist tot aan Senga Bay, het Lake van Malawi. Wat een ervaring was dat! Hoef je in Nederland ook echt niet te proberen haha. Wordt je gelijk aangehouden. Het was aan het Lake erg mooi en we hebben vooral veel gezwommen. Erg leuk is dat heel veel kindjes met ons mee willen zwemmen en mee willen spelen met de bal! ’s Avonds hebben we met een aantal Amerikanen gebarbecued en daarna zijn we uitgeweest naar een kroeg in een Senga Bay, weer met een pick-up truck. Zaterdagochtend hebben we geprobeerd uit te slapen maar dat valt niet mee, als je met veel mensen op één kamer ligt. Zaterdag weer veel gezwommen en verbrand. ’s Middags naar een krokodillenfarm geweest en savonds hebben wij drietjes bij twee jongens die in Senga Bay wonen, Willy en Peter, gegeten en de volgende dag zijn we met hen twee bergen gaan beklimmen (een kleinere en een grotere ernaast). We zijn er per fietstaxi heen gereden, was ook een hele leuke ervaring! Boven op de berg was het uitzicht echt fantastisch. Na de vermoeiende klim (het was echt veel te heet) zijn we op een privéstrandje bij een hotel gaan zwemmen. Het was hier ook heel mooi, alleen jammer dat een aantal apen er met onze bananen vandoor gingen..

Maandagochtend (2 april) gingen de jongens dus weer naar de Parish terug en wij meiden gingen op weg richting Cape Maclear. Wij waren stiekem wel een beetje blij dat de jongens weer terug gingen want zij liggen toch de hele dag alleen maar op het strand. Zijn een beetje saai. Wij zijn wat actiever ingesteld en willen van alles zien en doen!! We vertrokken dus weer met een pick-up truck richting Salima, om van daar naar het plaatsje Mua te gaan. Hier moesten we uitstappen bij een T-splitsing en omdat de truck rechtdoor ging. Wij moesten hier de onverharde weg zijweg op. Tenminste dat dachten we. Het was toen inmiddels 12 uur, het heetst van de dag, het water was bijna op en we hadden niet veel eten bij ons. En na ongeveer 30 min. lopen bedachten we ons dat we eigenlijk nog geen auto’s tegen gekomen waren. Er stopte een fietser die vertelde dat het geen goede doorgaande weg was waardoor er niet veel auto’s kwamen, maar wij liepen gewoon verder met het idee van er komt er vast wel één langs. En ja, hoor na nog weer een aantal km kwam er een grote safaribus aan en mochten we (achteraf gelukkig) meerijden. Want die weg bleek nog zeker 20 km lang te zijn! De bus was van een georganiseerde reis van mensen uit de UK. Zij gingen rechtstreeks naar Cape Maclear, dus ideaal!

Bij Cape Maclear aangekomen, hebben we onze ogen uitgekeken. Het is hier nog veel mooier! We hebben ook direct ons tweede slimme plan uitgevoerd (later volgen er nog meer). We gingen namelijk om 16 uur zwemmen naar een eiland 2,5 km verderop. Dat is dus meer dan een uur zwemmen (wisten we toen nog niet precies) en we moesten daarna ook weer terug en om 18 uur is het hier donker  Maar wij dachten dat doen we even, maar dat viel tegen. Uiteindelijk ben ik als enige aangekomen bij het eiland, (ik zwom voorop) maar ik ben met een kano opgehaald. En Veerle en Lotte waren al eerder terug gezwommen omdat ze mij niet meer zagen en we konden elkaar niet meer verstaan. Maar zij gaan het later ook zeker nog een keer doen, want we willen zeker nog een keer terug naar Cape Maclear.

Dinsdagochtend zijn we weer met een pick-up truck vertrokken om via Mangochi naar Zomba en het Zomba Plateau te gaan. We zijn hier overgestapt op een gewone auto die ons op het Plateau bracht (7 km de bergen in). Wat een mooie uitzichten hadden we hier zeg! We verbleven in een soort blokhutje (2 nachten), zonder electriciteit, maar erg gezellig. We hebben de volgende dag met een gids een wandeling van 17 km gemaakt. Veel mooie vogels en wat apen gezien. ’s Avonds kwamen we heel toevallig weer dezelfde mensen van de safaribus uit de UK tegen en mochten we gezellig bij hun kampvuur komen zitten.

Donderdagochtend (5 april) zijn we in 2,5 uur de berg afgelopen naar Zomba. In Zomba zijn we eerst naar een immigratiekantoor geweest om ons paspoort te verlengen voor 2 maanden. Daarna is Lotte richting Salima vertrokken naar een vriend. En zien we elkaar maandag weer in Blantyre. Veerle en ik zijn ’s middags naar Liwonde vertrokken en willen vrijdag het Liwonde National Park gaan bezoeken.

WEEK 2
We zijn toen vrijdags om half 6 ’s morgens opgestaan om met een fietstaxi, 6 km, naar de ingang van het park te rijden. Bij de ingang ontmoetten we drie meisjes uit Denemarken, die een paar maanden in Blantyre wonen. Met hen zijn we een safaritocht per auto gaan doen, veel impala’s, waterbucks, apen enz. gezien, geluncht en ’s middags een safaritocht per boot gemaakt over de Shire River. We hebben toen heel veel nijlpaarden gezien, maar helaas weer geen olifanten.. Hierna zijn we met de Deense meisjes mee naar een hotel in Zomba gereden en samen uiteten geweest.

Zaterdagochtend (7 april) zijn Veerle en ik per pick-up truck (2,5 bij 2 meter?) naar Lake Chilwa gereden. We zaten met ruim 32 mensen achter op die auto en dat ruim 2 uur lang. Het bleek maar 15 km te zijn, maar de weg was zo slecht dat we er heel lang over deden. En we hadden het er voor over, omdat we dachten, straks springen we lekker het water in! Maar we kwamen bij het Lake Chilwa aan en bleek er alleen een vissersdorpje te zijn en zag er niet echt als een zwemplek uit. Dus na ruim 2 uur wachten hebben we de eerste auto weer terug genomen. Was dus niet echt een succes, maar wel een geweldige ervaring. Toen we terug in Zomba waren, hebben we een minibusje richting Blantyre genomen. Hier overnachten we in Doogle’s Hostle, een echt backpackersverblijf, met zwembad, gezellige bar en met leuke muziek. We sliepen hier in een dorm (kamer voor veel personen) samen met twee Japanners. Ook hier kwamen we de mensen uit de UK van de safaribus weer tegen en we hebben van Jase (de chauffeur) veel leuke bierspelletjes geleerd. Ook de 3 meisjes uit Denemarken kwamen nog langs en daarna zijn we met zijn 5-en uitgeweest was erg gezellig allemaal!

Zondagochtend hebben Veerle en ik een paasontbijt gehad met brood en een reep chocola. Daarna zijn we Blantyre gaan verkennen en kwamen we per toeval het verblijf van de Deense meisjes tegen. Wij aangeklopt en nadat zij ontbeten hadden zijn we naar de grootste markt van Malawi, in Blantyre, geweest. Veerle en ik hebben een mooie stof gekocht en laten hier echte Malawiaanse kleding van maken. De volgende dag is het al klaar! ’s Avonds op internet gezeten en met mama gemsn’t! Leuk dat je dat nu ook kan, mam! 

Maandagochtend was het voor het eerst hier in Malawi een beetje regenachtig. We hebben toen, Suzanne, een meisje uit Nijmegen ontmoet die een halfjaar in een ziekenhuis hier in Blantyre gaat werken. We hebben haar wat wegwijs gemaakt in de stad, ook onze kleding opgehaald, is erg leuk geworden! Daarna terug naar Doogle’s Hostle waar Lotte intussen ook was gearriveerd. Dinsdag zijn we met Lotte de stad in gegaan en ’s middags richting Chikwawa vertrokken. Hier hebben in het enige motel wat er was overnacht.

De volgende ochtend hadden we om 6 uur ontbijt en daarna vertrokken we naar het Majete Wildlife Reserve. Dit park is 700 km2 nog maar net heropend en sinds 2006 zijn er 70 olifanten geplaatst. Er zijn nog niet veel toeristen geweest. Van Chikwawa was het 20 km naar het park en omdat de eerste auto die ochtend al was vertrokken zijn we er per fietstaxi heengegaan. Het leuke van dit vervoersmiddel is dat je alles op je gemak kunt bekijken onderweg! In het park aangekomen bleek dat er die dag een groep van 12 Nederlanders in het park komt en er geen auto + gids voor ons beschikbaar is. Alleen aan het eind van de middag, dus hebben we besloten om ook in het park te blijven slapen, zodat we morgenochtend ook nog een olifantentracking te voet kunnen doen. We sliepen in een grote tent en er was ook een zwijn met een gebroken pootje die het leuk vind om geaaid te worden  ’s Nachts alleen een aap naast de tent gehoord, verder heerlijk geslapen en ’s morgens op tijd vertrokken om olifanten te spotten! We hadden ze vrij snel gevonden en het was echt heel gaaf om te doen. Er waren twee mannen met ons mee, waarvan er één een geweer bij zich had. Jammer genoeg zijn de foto’s van de olifanten niet heel scherp geworden, omdat er veel bomen voor stonden, maar wij hebben ze wel goed kunnen zien. Er waren ook kleintjes bij, dus het was extra oppassen voor de moederolifanten. We moesten dan ook snel weg toen er opeens van drie kanten geluiden van olifanten te horen waren. Best spannend!

Na dit avontuur hebben we het park weer verlaten en zijn weer richting Blantyre vertrokken. We konden weer met een pick-up mee en er stapten onderweg ook nog twee jongens uit USA in. In Blantyre hebben we weer een nachtje in Doogle’s overnacht en ’s avonds zijn Veerle en ik samen met de jongens uit USA en Suzanne uit eten geweest bij een Etiopisch Restaurant. Apart eten, maar wel lekker. Daarna nog wat wezen drinken en terug naar Doogle’s. Nog wat mensen uit Zimbabwe, Zambia en Mozambique ontmoet, wat gedronken en naar bedje toe.

WEEK 3
Op vrijdag (13 april) werden we om 8 uur opgehaald door Jeanet en Harvey, zij werken in Majete Wildlife Park en zouden naar Cape Maclear gaan. Voor ons dus perfect om met hun mee te kunnen reizen. Bij Cape Maclear aangekomen, zagen we daar ‘onze’ jongens van het bouwteam en Jouri van het ICT-team weer. Heel toevallig, dus wij hebben onze spullen bij hen in de kamer gedropt en het water weer in gesprongen! ’s Avonds zijn we met Jeanet en Harvey uit eten geweest en de volgende ochtend wilden we weer naar het eiland toe. Jouri wilde wel met ons mee, dus Jouri en ik zijn per kano gegaan en Lotte en Veerle gaan zwemmen. Heel de dag lekker gezwommen en gesnorkeld, echt heel mooi!! En toen Veerle en Lotte terug gingen zwemmen van het eiland zijn Jouri en ik nog rond het eiland gekanoëd en kwamen we net allemaal voor het donker werd weer bij ons verblijf aan. De andere jongens hadden de hele dag weer nix gedaan.. Zij gaan nu ook richting het zuiden reisen en komen volgende week ook weer terug naar de Parish.

De volgende ochtend (zondags) zijn wij drietjes weer met Jeanet en Harvey om 6 uur vertrokken om via Dedza terug naar Lilongwe te gaan. In Lilongwe hebben ze ons afgezet, we hebben nog wat gegeten en zijn toen met de minibus naar de Parish terug gegaan.
Dat was onze 17-daagse vakantie, en nu gaan we weer aan het werk! Gister (maandag) hadden we weer een afspraak op het NRC. En nu gaan we echt aan de slag…

Tot horens maar weer en heel veel liefs vanuit Malawi!!!!